شهری که روزی نماد گردشگری بود، امروز زیر سایه ناکارآمدی فرسوده می‌شود
به قلم اسماعیل راد – سیمای بندرانزلی هر روز نسبت به دیروز چهره‌ای زشت‌تر و فرسوده‌تر پیدا می‌کند. این برای شهری که بیش از شش دهه مقصد اصلی گردشگری ایران بود، تاسف‌آور و حتی غیرقابل باور است. روزگاری که در ذهن بسیاری از پایتخت‌نشینان، معنی «شمال» مترادف با نام «انزلی» بود، حالا فقط خاطره‌ای دور به نظر می‌رسد.
وقتی به مسئولان شهری، از جمله اعضای شورای شهر، درباره این وضعیت اعتراض می‌شود، بهانه‌ها آغاز می‌گردد؛ از تحریم گرفته تا تورم و ده‌ها دلیل دیگر، جز پذیرش ناکارآمدی خودشان.
مردم انزلی یک پرسش ساده دارند: چگونه در همین شرایط، روستاهای کوچک آباد شدند و شهرهای کوچک رشد کردند، اما انزلی هر روز مخروبه‌تر شد؟
نمونه روشن، لاهیجان است. شهری که در میانه همین تحریم‌ها، همین بحران‌ها و همین تورم، قد کشید و توانست پیشرفت کند. آیا وقت آن نرسیده که اعضای شورای شهر انزلی به لاهیجان سفر کنند و ببینند چگونه می‌توان حتی در سخت‌ترین شرایط، شهری را توسعه داد؟
اگر نعمت‌هایی همچون دریا، ساحل و تالاب انزلی نبود، آیا این مدیریت ناکارآمد می‌توانست همین وضعیت نیم‌بند فعلی را هم حفظ کند؟ مردم حق دارند بپرسند شما در صندلی شورا دقیقاً چه می‌کنید؟
مدیریت شهری تنها یک عنوان نیست؛ دانش، تخصص و برنامه‌ریزی می‌خواهد. چیزی که به نظر می‌رسد در مدیریت امروز انزلی، حلقه گمشده‌ای بزرگ است.
