انزلی‌پرس – روزهای تلخ هیچ‌گاه فراموش نمی‌شوند. این گذر زمان و تحولات بعدی است که می‌تواند کمی از تلخی گذشته‌ها را کمرنگ‌تر کند. ماجرای غم‌انگیز ملوان در شش سال پررنج لیگ یک نیز از همین جنس است. اگر فراموش شود، احتمال تکرارش زودتر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم.
باید بی‌پرده حرف زد. ملوان در ابتدای فصل با خلف وعده‌های متعدد فرصت طلایی نقل‌وانتقالات را از دست داد. در آغاز لیگ، نتایج ناامیدکننده پیاپی باعث شد بسیاری از هواداران نگران بازگشت دوباره تیم به لیگ پایین‌تر شوند. و البته، چنین پیش‌بینی‌ای بی‌راه هم نبود.
تیم جوان و بی‌تجربه ملوان، در نگاه نخست، توان رقابت در لیگ برتر را نداشت. اما مجموعه کنونی با تلاش و همدلی، ضعف‌ها را یکی پس از دیگری جبران کرد. در شرایطی پرتنش و فضای غبارآلود، قوهای سپید آرام آرام در مسیر مورد انتظار هواداران قرار گرفتند.
آرامش امروز ملوان آسان به دست نیامده است. در حالی‌که تیم‌هایی مثل نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان با عملکرد ضعیف در جذب بازیکن، دچار بحران شدند، ملوان توانست از دل همان چالش‌ها عبور کند.
هفته‌ها حضور در انتهای جدول، روحیه تیم را تضعیف کرد. اما بدون تغییر سرمربی یا کادر فنی، روند تیم عوض شد. این اتفاق، بیانگر مدیریتی قدرتمند از سوی پژمان نوری و نمایش بخشی از توانایی‌های فنی مازیار زارع است.
ترکیب زارع و نوری، همراه با حمایت‌های بی‌چشم‌داشت اشکان پوررشید، ملوان را هم از جهنم لیگ یک نجات داد و هم از گرداب لیگ برتر بیرون کشید. اما حالا یک پرسش بزرگ در ذهن انزلی‌چی‌هاست:
«اشکان پوررشید تا کجا می‌تواند بار مالی تیم را یک تنه به دوش بکشد؟»
اگر وعده‌ها همچنان فقط در حد حرف بماند، احتمالاً جدایی اشکان از ملوان در پایان فصل، تلخ‌ترین اپیزود برای هواداران خواهد بود؛ پایانی که هیچ عاشق ملوانی آن را نمی‌خواهد.
اسماعیل راد – انزلی‌پرس
مثل پژمان و مازیار و مهندس پوررشید دیگه نمیاد
تا زمانی که فقط لاف بزنن ملوان رنگ خوشی نمیبینه